~ο Μαραθωνοδρόμος~ Poem by Odysseas Zervos

ξεκίνησες για μαραθώνιο
στην μέση της διαδρομής κατάλαβες
λάθη δικά σου πολλά
ψηλάφισες τα

αραιά λευκά μαλλιά στην κορυφή
τις χαραγμένες ουλές στο πρόσωπο
κουδούνισες τα κέρματα που ξέμειναν
φεϊβολάν που φεύγαν απ΄τις τσέπες
ηθικές επιταγές άλλων
πόνος ανυπόφορος από πολύωρη εργασία
αισθάνθηκες τις ψευδαισθήσεις σου
για τα πολλά πρόσωπα του έρωτα
σε έναν άνθρωπο
που ξέφτιζε
μέτρησες τις λίγες χαρές σου
και τις πολλές λύπες σου
είδες τα βλαστάρια σου
να αναπτύσσονται εις βάρος σου
σκέφτηκες ότι χάνεις τον αγώνα
σκέφτηκες να τα παρατήσεις απελπισμένα
γύρισες να δεις τους θεατές
διέκρινες τον χαμογελαστό εξάχρονο εαυτό
όλο ελπίδα όνειρα και δύναμη
ουράνιο τόξο έλαμψε στα χείλη σου
και πέρασες την γραμμή
ανέβηκες στο μνημείο
με ένα μετάλλιο στην καρδιά
δάφνες να κοσμούν τα βορινά σου
και το πολύτιμο κύπελλο στα χέρια

γεμάτο Χαρά!