πέρα από τα σύννεφα το αιώνιο κοιτάζω
τους γλάρους που πετούν τώρα θαυμάζω
μυρίζω των φυκιών την ευωδιά
το σώμα μου πανάλαφρο επιπλέει
δεν ταράζει των νερών την ερημιά
σαν να ‘ναι για όλα η πρώτη μου φορά
γίνομαι ένα με της φύσης τα στοιχειά
αν όλα είναι θαύμα, θαύματα πολλά
αν όλα είναι φύση, όλα φυσιολογικά
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem