Πόθος είναι ο μόνος τρόπος
Ζωντανός για να μείνεις
Και όντως είναι ο μόνος λόγος
Να ανοίγεις αντί να κλείνεις
Γυναίκα που τον κουβαλά μαζί της
Κατάρα ταυτόχρονα ομώς και δώρο
Γιατί ενώ μπορεί ζωή να δεχτεί και να τη συνεχίσει
Άλλο τόσο έυκολο όμως να τη πιεί και να τη φτύσει
Άντρας θέλει άντρας ψάχνει, σήμερα είναι όλοι λάγνοι
Οπότε ότι και να βρεί, η του κάνει είτε όχι
Σίγουρα θα πάρει κάτι, έτσι απλά μόνο να το'χει
Και η γυναίκα είναι σύντροφος και ακόλουθος του άντρα
Και έτσι ταυτίζεται και μοιάζει ως και στα σκοτεινά του βράδυα
Και μιά ο ένας μιά ο άλλος, γίναμε τσούρμο μεγάλο
Και συνηθίσαμε να θέλουμε τον ίδιο αυτόν τον πόθο
Και αρχίσαμε να ξέρουμε τα πάντα για το στόχο
Έτσι μεσ'το ταξίδι άγχος, σα μέσα απ'τις λέξεις κάποιος
Να προσπαθεί να βγεί, να θημηθεί
Καιρούς που υπήρχε ακόμα πάθος
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem