Αληθινό Παιδί Poem by Eugeniu Vacarciuc

Είσαι αληθινός αν αγαπάς
Είσαι αληθινός όταν σε πιστεύουν
Όταν τραγουδάς και ερωτεύεσαι
Είσαι αληθινός όταν χωρίς μυστικό πορεύεσαι

Η ζωή σου έρχεται στις φλέβες
Όταν τελικά σβήνεις το φώς
Βγαίνεις έξω κάποια κλαίει
Και πάς να την αγγίξεις

Μάτια από δάκρυα, γλυκό νερό
Πές μου από που προέρχεσαι
Εκείνη κάνει έναν σταυρό
Λέει πως παιδιά θέλει δεν έχει

Πόσο όμορφη σκέφτηκα
Μυρίζει έτσι ευγενικά
Βοήθεια ψάχνει από κάποιον δυνατό
Πως είναι αυτή παιδί ξεχνά