σ' ένα μεθύσι μοναξιάς, στάθηκες δάσους δέντρο
κάπου κοντά στα έλατα, μίλησες με το γέρμα
κ'ήρθε ο εραστής της Γής, κι ένιωσες τον παλμό Της
χόρεψες με τον άνεμο, πεύκο κι εσύ αδερφός της
λίκνισες τα φύλα σου, λύγισες τον κορμό σου
φύγαν τα ματοτσίνορα με τις πευκοβελόνες
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem