Σαν Ζητήσεις Την Αγάπη Poem by THEODOROS MANTAS

Σαν ζητήσεις την αγάπη
Μη σκεφτείς που θα τη βρεις
Είν' ο δρόμος της ένας φάρος
Μες στο βλέμμα μιας ψυχής

Που την έσπρωξε το αγέρι
Μια νύχτα της σιωπής
Σαν μονάχος περπατούσες
Στο λιμάνι της φυγής

Και σου κράτησε το χέρι
Και σε πήρε αγκαλιά
Και τα δάκρυά σου όλα
Χάθηκαν μες στην ερημιά.

Η φωνή της μια νότα
Μίας άλλης μουσικής
Που τη σκόρπισε το κύμα
Στα πελάγη της ζωής.

Το φιλί της μία λάβα
Ένας ψίθυρος γλυκός
Σαν τα όνειρα που είχες
Όταν ήσουνα μικρός.

Σαν γυρέψεις την αγάπη
Μη στιγμή και κλονιστείς
μιας και η νήσος της σε προσμένει
Μες στα βάθη μιας ψυχής.