Ένα τραγούδι θέλω να σου πω
απόψε που μονάχος περπατώ
σε δρόμους στενούς ερημικούς
σε σκοτάδια που γυρίζει ο νους.
Είναι ο καιρός μου φθινοπωρινός
συννεφιασμένος και βροχερός,
και κάθε βαθύς μου αναστεναγμός
τον έρωτα σου ζητεί σαν κεραυνός.
Έχει η καρδιά μου λυπητερό παλμό'
κλαίει και δακρύζει πώς να λυτρωθώ;
Είναι η νύχτα μου μεγάλη και βαθιά
και κυλά μες στη θλιμμένη μοναξιά.
Ζαλισμένη η ψυχή μου προχωρά
χάνει εκείνη που αληθινά αγαπά.
Τα δάκρυα σαν τη βροχή πυκνά
ελπίδα γιατί έφυγες στα μακρινά;
Ένα τραγούδι θέλω να σου πω,
είναι μεγάλο και βαθύ το σ' αγαπώ΄
μα το κύμα που σε πήρε αλμυρό
και ΄γω ταξίδι για Σένα ξεκινώ...
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem