സൂഷ്മ സ്വരാജ് Poem by Madathil Rajendran Nair

ഒരമ്മ വിടവാങ്ങി, ഒരു ചേച്ചി വിരമിച്ചു
ഒരു ചേട്ടത്തിയമ്മ പിരിഞ്ഞുമറഞ്ഞുപോയ്
ആഗോളവും പരന്നർക്കകിരണം പോൽ
പാരിതിൽ പോയേടമെല്ലാമെ സൌഹൃദ-
ചാരുത വീശുന്നഭാരതമക്കൾക്ക്
ഹാ കഷ്ടം! നഷ്ടമായിന്ന് പൊന്നമ്മയെ


സുഷമ സ്വരാജ്യം വെടിഞ്ഞുപോയോ?
കുസുമങ്ങൾ കണ്ണീർ വിതുമ്പി നിൽക്കുന്നുവോ?
മാനങ്ങൾ സങ്കടമാരി തൂകുന്നവോ?
ഗംഗാതടത്തിൽ ഒരു കിളി തേങ്ങിയോ?


അന്ധകാരം ചൂഴും യുദ്ധാങ്കണങ്ങളിൽ
അകലെ വിദൂരസംഘർഷമരുക്കളിൽ
ആശയറ്റഭയമില്ലാതെ വിലപിക്കും
ആലംബമില്ലാതലയും കിടാങ്ങളെ
ചിറകുകൾക്കുള്ളിലൊതുക്കിപ്പതുക്കവെ
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന സ്നേഹത്താൽ തഴുകി
അരുമയിൽ ഭാരതശാന്തിതീരാഖ്യമാം
ഒരുകൂട്ടിൽ രക്ഷിച്ചെത്തിക്കും
ഒരമ്മപ്പരുന്ത് പറന്നുപറന്നുപോയ്


ഭൂമിയെപ്പോലെ ക്ഷമിച്ചും
ലക്ഷ്മിയെപ്പോലെച്ചിരിച്ചും
വാണിയെപ്പോലെ വദിച്ചും
ശക്തിയായ് ലോകതലങ്ങളിൽ ചെന്നേറി
രോമഹർഷങ്ങൾ വിതച്ചും
ഭാരതി, ഭാരതമക്കൾക്കെന്നും പ്രിയങ്കരി
ആർഷസംസ്കാരസിന്ദൂരതിലകിനി
ഋഷിഭൂമിസുഷമയാം അഭിരാമി
വിടപറഞ്ഞത്രെ ഒരു വാക്കു മിണ്ടാതെ


കരയാം നമുക്കുതോരാതെ
നെഞ്ചിൽ തേങ്ങുന്ന തത്തയോടൊപ്പം
ആർത്തുവിളിക്കാം നമുക്കെ"ൻറെയമ്മേ!
തിരികെ വരൂ ഭാരതത്തിൽ
തിരിച്ചെത്തൂ പുതു വിഭാതത്തിൽ
പ്രകൃതിതന്നാഭയായ് പൂവീട്ടുപൂവിട്ടു
ഭാരതതരുണിമാരിൽ പ്രവേശിച്ച്
ഒരുകോടി സുഷമകൾ പെയ്തുനിൽകൂ! "