nahimuot ako
sa akong pagtubo
diha sa imong
mga kamot,
ug bisan paman
sa akong pagkasukihan
pasaylu-a ako ug nga
usahay magpatuyang,
apan lantawon ko
kanang utang kanimo
imong pagtudlo
namunga na karon ug
daghan dagko
ug naa na karon
sa ilang alimpatakan
ang mga katingala,
kahibulong sa dakit
nga karon namunga
na sa mangga ug nga ingnon
ko ikaw, nahimo kanang
posible tungod kanimo
wala nimo lung-i
pag-atong hangtod
dili mamunga ang
akong mga pulong
gusto mo kanang luto
dili lata ug dili usab hilaw
sama sa dila nga militok
sa kalayo nga nialitbo
ug sa ilang paghunong,
lantaw sa atong nahimutangan
buot mubukiki, pagtuong
mga baki, nga nagpatampi
diha sa lim-aw nga napuno
sa daghang kiti-kiti
wala nila hinsayri salida lang
diay kadto ug ang tinuod
gaklase ka lang kanako
apan lahi sad ka nga maestro
gusto mo ang may realidad
gusto mo ang may reaksyon,
sa usa ka komonidad.
ug tuod man karon
nahugyaw na ang tanan
apan wala ako mahadlok
kontrolado mo ang tanan.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem