ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ସକାଳ Bright Morning Poem by Gajanan Mishra

ମାଛ ମାଛ ମାଛ
ପହଁରୁଛି ପାଣିରେ।
ଅକାତକାତ ପାଣି
କିଏ ପାରିବ ଛାଣି!

ମାଛ ବଢୁଛି
ବଢୁଛି ମୁଁ ବି।
ଅଚେତା ଚେତା ହେଉଛି,
ଅଗୋଜା ହେଉଛି ବି ଗୋଜା।

ମୁଁ ମୋର ଚାଲିଛି ଡାକିହାକି
ବଜ୍ରଗାର କାଟିବାକୁ
ବିଅର୍ଥ ନ ହୋଇ ଥିବ
ଯୋଉଟା କାଳକାଳକୁ।

ପାତକ ନାହିଁ କିଛି,
ସବୁ ଖେଳ ଖେଳୁଛି ପ୍ରକୃତି।
ପଦ ପରେ ପଦ ଚାଲିଛି ବାଢି ମୁଁ
ସବୁ ସତ୍ୟ ଆଉ ପ୍ରାମାଣିକ।
ପାଇଲାମାତ୍ରେ ବାରତା
ହେଉଛ ହାଜର ଆଉ
କରୁଛ ପରୀକ୍ଷା ବଚନର।

ଜାଣେ ନାହିଁ ମୋ ନିଜ ରୂପ
ଜାଣେ ଅନେକାନେକ ଭାବରେ
ଠିଆ ମୁଁ ଏ ମହୀମଣ୍ଡଳ
ଯୁଝି ଯୁଝି ନିଜ ସହିତ କେବଳ।

ପଦପଦବୀ କଣ ହେବ?
ଯାହାର ଚାଲିଥାଏ ମର୍ଜିଅନୁସାରେ
ଥରକୁ ଥର ବଦଳ।

ଏ ମାଛ ଥାଏ, ଥାଏ
ଦେଖାଇବାକୁ ଆଉ ଆଉ
ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ସକାଳ।