ਦਿਲ ਓਹਦਾ ਖੂਸ਼ ਵੀ ਨਹੀਂ ਤੇ ਉਦਾਸ ਵੀ ਨਹੀ
ਓਹਦਾ ਕੋਈ ਬੇਗਾਨਾ ਵੀ ਨਹੀ ਤੇ ਖਾਸ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਅੱਲਗ ਚੁੱਪੀ ਕਿਓ ਓਹਦਿਆ ਬੁੱਲਾ ਤੇ ਆ ਬੈਠੀ
ਕਿਓ ਇਹ ਚੁੱਪ ਚੰਦਰੀ ਦਿਲ ਤੇ ਡੇਰਾ ਲਾ ਬੈਠੀ
ਨੈਣਾ ਓਹਦਿਆ ਦੀ ਸਿਲ੍ਹ ਵੀ ਅੱਕ ਸੁੱਕ ਗਈ
ਇੰਝ ਲਗਦਾ ਓਹਦੀ ਉਮਰਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਮੁੱਕ ਗਈ
ਚੁੱਪ ਬੈਠੇ ਦਿਲ ਨੇ ਕਾਹਤੋਂ ਇਹ ਹਓਕਾ ਭਰਿਆ
ਕਿਉ ਉਸ ਕਮਲੀ ਦਾ ਦਿਲ ਅੱਜ ਏਨਾ ਡਰਿਆ
ਹੰਝੂ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਕਤਰਾ ਕਿਊ ਨੈਣੀ ਰੱਤ ਦਾ ਡੁੱਲ ਗਿਆ
ਲਗਦਾ ਸਾਹਾਂ ਤੋਂ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਿੰਸ ਅੱਜ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਭੁੱਲ ਗਿਆ
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
I failed to read and comment.