GROEN SCHOPJE Poem by Peter Theunynck

Een groen schopje is mijn hond.
Ik houd het stevig in de hand.
Ik stop het zelden in mijn mond.
Een groen schopje is mijn hond.

Als ik slaap, slaapt het naast me.
Het geeft geen kik. Het graaft,
dat verbaast me, dieper dan ik.
Een groen schopje is mijn hond.

Het zwemt als een jachthond,
waakt als een herder. Nooit zet
het zonder mij één stapje verder.
Een groen schopje is mijn hond.

Wil iemand hem pijn doen
dan blaf ik voor hem, want
mijn arme hondje heeft geen stem.
Een groen schopje is mijn hond.