In een onbewaakt ogenblik
hunkerend binnengeslopen
dwaal ik in je rond.
Een barbaars landschap
dragend de schaarse tekens
van je aanwezigheid:
de ontbladerde boom
die geen schaduw werpt,
het zwartgeblakerd struikgewas,
de verdroogde kreek
tussen de rotsen
en diep onder de grijze
dorstige aardkorst
het gesmoorde ruisen
van murmurerend water
dat geen uitweg vindt.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem