Kanlı bir çizgi gözlerimizde,
Kalbimizde kararmış bir çığlık,
Kayıp bir anlam arayışımız,
Bırakmış bizi insanlık çukurunda.
Kaybolduk karanlıkta,
Nefretimizi besledik huzursuzlukla.
Varoluşun anlamsızlığına kaynayan kanımız,
Yaşamaya bir sebep bırakmadı.
Günler geçti, yıllar geçti,
Aklımızı yitirdik.
Ne sevgi ne umut kaldı içimizde,
İnsanlığımızı kaybettik.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem