İnsanlık Çukuru Poem by Taha Can

İnsanlık Çukuru

Kanlı bir çizgi gözlerimizde,
Kalbimizde kararmış bir çığlık,
Kayıp bir anlam arayışımız,
Bırakmış bizi insanlık çukurunda.

Kaybolduk karanlıkta,
Nefretimizi besledik huzursuzlukla.
Varoluşun anlamsızlığına kaynayan kanımız,
Yaşamaya bir sebep bırakmadı.

Günler geçti, yıllar geçti,
Aklımızı yitirdik.
Ne sevgi ne umut kaldı içimizde,
İnsanlığımızı kaybettik.

Tuesday, April 11, 2023
Topic(s) of this poem: emotion,turkish,human being
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success