Kathaa (Kosli Poem 115) Poem by Binapani Mahaling

Binapani Mahaling

Binapani Mahaling

Bargarh (Odisha, India) Now in Baltimore, USA

Kathaa (Kosli Poem 115)

Kathaa keben sari naain jaae ki mari naain jaae
Man bhtrun- chhaati karpanu hula hula hei uthsi.
Jete din tak munush banchi thibaa kathaa bi taar saange rahesi.
Thare kathaa gudaa chhadlen aau phireinaai hue
Hetir laagin kathaa ke bujhi sujhi kari kahebaar ke padsi.
Raag risaa na kathaa baahaarlen aduaa taduaa karsi.
Munush jaha dukhe ki sukhe helen kathaa muden salbal hesi
Nihelaa kathaa muhun nu breakfail gaadi metaar baahaarsi.
Jaahaake paarlaa taahaake dhisi dei darad desi.
Hetir laagin rushaa phulaa belen muhen taalaa lagaabaartaa thik aai
Sami sakaal dekhi kathaa kahelen bhaanglaa ghar bi judi jaaesi.
Mithaa kathaa pade shatru ke bi mitbuaa bnaasi.
Bhal kathaa laagin kanaa paesaa diaa paduchhe
Kathaa padka munushar bhaabnaa ke khulikari rakhsi
Munushar sapanke phutlaa phular kahanr liken baahaar ke aansi.
Nuko bhaabnaa thilen bhalkathaa muhun nu baarbaa
Duniaa na dukh ashaanti gidhaa udlaa lekehn palaabaa
Sabu aaden sendo sansen phul phutlaa lekehen phutbaa.

Friday, July 21, 2017
Topic(s) of this poem: change,poem,power,word
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Binapani Mahaling

Binapani Mahaling

Bargarh (Odisha, India) Now in Baltimore, USA
Close
Error Success