ଫେର କହେଲ ଦାଢି କଥା (Matter - Beard) Poem by Gajanan Mishra

ଦାଢ଼ି
ରଖଲେ ଲୋକ୍ ବଲୁଛନ
କାଁ ହେଲା ଜେ ରଖିଛ,
ଦାଢ଼ି କାଟିଦେଲେ
ଲୋକ୍ ବଲୁଛନ୍
କେନ୍ତା ଦେଲ କାଟି ।

କେନ୍ ବଲୁଛେ ଦାଢି ରଖଲେ
ଦିଶୁଛ ମୋଦି ବାଗିର୍
ଆରୁ କେନ୍ କହୁଛେ
ଗୋପବନ୍ଧୁ ବାଗିର୍
ଦିଶଲ ନ ଏଭେ ।

ମୁଲକି ହସା ଦଉଛେଁ ସଭକୁ
ଆରୁ ଭିତରେ ଭିତରେ କହୁଛେଁ
ମୁଇଁ ରଖଲେ କି ନାଇଁ ରଖଲେ
ତୁମର ଜଉଛେ କି ଅଉଛେ
କହ ତ ଆଘୋ ।

ଇ ଦାଢି କାଏଁ ମୋରଟା
କି ମୁଇଁ ପାରୁଛେଁ ଗଜରେଇ,
ପଚରଉଛ ବଏଲେ
କହେମି ଜରୁର
କାଟବାରଟା ଆରୁ କାଟବାରଥି
ଗୁଁଅଉଛେଁ ସମିଆ
ବନାବାରକାଜେ କିଛୁ
ନାଇଁ ନ ମୋରନେ ଜାନିଛ
ତମେ ଅଏନ କରି ଇନେ ।

ଛି ଛାକର କରୁଛନ ସଭେ
ବନାବାର ବେଲକେ,
କି ଉଠଲାବେଲକେ ଉପରକେ ।

ଖସରିଲେ ତଲକେ
ଟାହିଟାପରା କେତେ
ହେଲେ ଜାନିଛେ ମୁଇଁ
ଉପର ନାଇଁ କି ତଲ ନାଇଁ
ବନାବାର ନାଇଁ କି ଭାଁଗବାର ନାଇଁ
ସୁନବାର ଖାଲି ଅଛେ
ସଭକରନୁ ସବୁ ।

2.

ଫେର କହେଲ ଦାଢି କଥା
ଆରୁ ଇଥିର ଲାଗି ଜାନିଛ ତମେ
କେତେକାଣା ଜେଇଛେ ଘଟି ଇନେ ।
ଦାଢି ଘିଚୁଛେ ଆଗକେ ମତେ
ମୁଇଁ ନେଇଁସେ କିଛୁ
ଇ ଦାଢିର ପାସେ ।
ଦାଢି ଥିଲେ ସୋର ପଡସି
କାଁଥିର ଲାଗି ଅଛେଁ ମୁଇଁ
ଆରୁ ଅଛେ କାଣା କାଣା
କରବାରକାଜେ ମୋରଠାନେ ।
ନାଇଁ ଜାନିଛ ନାଇଁସେ ହେନ୍ତା,
ସବୁ ଜାନିକରି ପଚରଉଛ
ଆରୁ ହେଥିରକାଜେ କହୁଛେଁ
ସୁଧରି ଜ ଦାଢିକେ ଦେଖିକରି ଇନେ ।

2

ଦାଢ଼ିବାଲାକେ
ମୁଇଁ ଡରସିଁ ଦୁରୁ ।
ଇ ଦାଢିବାଲେ,
ଜାନିଛେଁ, ବଦଲାସନ ସବୁ ।
ଦାଢିକେ ସିନା
ଡରବାର ନାଇଁ ନ,
ହେଲେ ଦାଢିବାଲାକେ?
ନି କହେଁ ନ ବାବୁ,
କହେଲେ କହେବ
ଇ ଟା ଗୁଟେ ଅଛେ ଜେ
ବଡା କଥା କହୁଛେ ଦେଖୁନ୍ ।
ଦାଢି ଆରୁ ଦାଢିବାଲା ଭିତରେ
କାଣା ଅଛେ ଜେ ଫରକ
ଜାନିଛ ତ କହ ମୋର କାନ ସୁନୁ ।