Ning Sud Sa Kasamok Poem by RIC BASTASA

Ning sud sa kasamok
Dili ko gusto nga ako
Makumot, makum-os
Nga morag usa ka sulat
Nga wala pa gani
Mabasa sa usa ka
Gihigugma.

Langkaton ko ang akong
Mga panit
Aron wala akoy mabati.

Patas-an ko ang akong
Liog aron ako makalantaw
Dapit sa unahan
Kadtong wala pa nako
Makita tungod
Kay ania ako dinhi
Sa lalom nga kasamok
Gitabonan sa mga
Balod sa kasuko
Ug kasakit.

Kon hangin ka nga
Daotan, mag-ampo
Ako nga mahimong
Mga lig-on nga pader
Nga dili mo
Maparog.

Ikaw nga lampingasan
Pila na ka
Mga damgo ang imong
Giyatakan
Og gipatay nga morag
Mga lamigas
Nga imong gipisatpisat
Pinaagi sa imong
Mga lapalapa?

Nadungog ko na
Ang imong ngalan
Og ang imong
Mga tunob
Naaninag ko
Sa ilang mga
Lubnganan

Sila nga imong
Nabuntog.

Ania ako
Nagtagad kanimo

Ako ang pader.
Ako ang mga tunok
Nga mutusok unya
Sa imong
Mga lapalapa.

Ako ang putos
Sa imong bato
Ako ang gunting
Sa imong papel

Tan-awon ta lang!

Mao kana ang
Saad sa akong
Mga mata
Nga kaniadto
Naligo sa mga
Lam-aw sa luha
Kadtong imong
Gibaharan
Nga lugiton.