కలతలే కవితలై
వ్యధలే కడలై
మాటలే మౌనమై
మౌనమే మరణమై
తియ్యని స్వప్నం
మిగిలెను జ్ఞాపకం
అందని స్వర్గం
అంతా ఇక నరకం
ఎగిసిపడే కడలినై
చాతక విహంగమై
రాలే కన్నీటి చుక్కని
జారే చిరు మొగ్గని
నిశీధి కప్పిన హృదయంతో
సుదీర్గపు ప్రయాణం సాగించిన
నీ ఉఊపిరి నా శ్వాసగా
మారు జన్మలో నీకై వెతకనా?
ఈ జన్మకు నేనై మిగలనా...
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem