vakna tréin
upp að morgni
við fyrstu andrá ljósins geisla
er aftur verður
dagur nýr
og himinn blámi geimsins
vekur upp vonir
í hverri lautu
sem dvalið er í
vaknar aftur enn á ný
vitund skóar
og angan frá hverjum nýjum degi
því víðátturnar eru ómældar
og aðeins þín reikula þrá
fyllist vængjum
vaknar vaknar
þú skóardís
þú eilífa hringrás
sem í brjóstinu vakir
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem