2.
jou vokale sterf by my verby
so naby dat dit ek
kon gewees het
oneindig die statiese lading van sterre
wat spetterend snags boeie aan ons slaan
maar jy wat ek kon gewees het
maar nog nie was nie, jy skuifel
hardnekkig skif jy tot toebedeelde veelsaamheid
elke blaar wat val
val alleen, weerlê ek
jou gesig knars tot stilstand
ek wil
die ek wat ek is
bly
maar waar
begín
die issende-ek?
op die plek
waar die ek soos jy is
of daar waar die ek anders as jy is?
my tong word doof
jou oë kirr uit die oogholtes van die verlorenes
net 'n asemlek blink
granaatpitblink
tussen waar ek-is is
en jy-nie is
ek vergaan - grint in die keel
jou vokale sterf hier verby
so naby
dat my ooglid aan jou liefde smee
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem