Madrason . Poems

We staan in Bestaan
en nooit zullen we
werkelijk vergaan
We leven alsof
...

Wat let je
blaat het schaapje
als iets dwars zit
nou dan praat je
...

Sint Nicolaas storm
krijgt meer de vorm
van een revolutie
Mandela's vleugels
...

Okeanos fulmineert
het schuim al op zijn lippen
de kraken
braken op de klippen
...

Als een klein kind
riep de oude man
'het leven is te mooi
zo zwaar zowaar'
...

Look, ' t is darkness
that withdraws
from us its warmth
taketh dripping
...

Shadows pray
kneeling
behind linen
autumn begs
...

Ach je weet niet half
hoe groot je bofkont is
duizend maal reeds
legde hij zijn handen
...

Didn't count the light-bulbs any more
liked to be nothing lost in air
despair isn't the word before
scared of the future
...