Μ ' αγγίζει η απουσία της διάφανης νιότης.
Γυμνή ερωμένη ενός παλιού Δεκέμβρη,
ξεδιάντροπη, σαν φάντασμα εμφανίζεται
στις παγωμένες νύχτες του Χειμώνα
και μένω ασάλευτη να την κοιτάζω
σαν κάτι το ιερό,
το ανέγγιχτο, το άγιο.
Απατηλό όνειρο,
σε έζησα, σε γεύτηκα
μην τυραννάς τη σκέψη,
μην με σταυρώνεις, φθάνει.
Σαν γεύομαι το παγωμένο χιόνι
δεν απομένει τίποτε άλλο,
παρά μόνο, νοσταλγικά να σε θυμάμαι
κι ήσυχη στο κρεβάτι, αιώνια έφηβη,
να πέφτω, να κοιμάμαι.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
......Όμορφο! Καλησπέρα!
Ευχαριστώ πολύ!