Elena Ioannou Poems

Sad Spring
during the mourning
and your flowers cry.
The tears of sorrow
...

I dressed Autumn

to welcome you
...

Σιωπηλό δωμάτιο,
απορροφά τα βήματα,
απορροφά τις κραυγές,
τις φωνές, τις ομιλίες,
...

Μ ' αγγίζει η απουσία της διάφανης νιότης.
Γυμνή ερωμένη ενός παλιού Δεκέμβρη,
ξεδιάντροπη, σαν φάντασμα εμφανίζεται
στις παγωμένες νύχτες του Χειμώνα
...

Γέρασε η ψυχή της Ελλάδας,
γέρασε και των αρχαίων η μνήμη.
Σκονισμένες οι περικεφαλαίες
σπασμένα τα δόρατα των ένδοξων μαχών
...

I will chisel pale doves of marbles
from the gold and ivory statue of Zeus
in Ancient Olympia
and from the Acropolis rocks.
...

Kavafis, Elytis, Seferis, Sikelianos, Palamas

All that you ‘re being placed and daydreaming
...

A dream within a dream
a life beside a life
you are dreaming
but you must beware
...

Initiated

to the rescued one
...

Dead are the words
From your absence
Lips are sealed
Continual silence
...