- Ταξιάρχης Poem by Georgios Venetopoulos

Ηφαίστεια βραχοσειρά, φτιαγμένη από βασάλτη,
τα κύματα την σμίλευαν εκατομμύρια χρόνια,
στοιχειά την εκατοίκησαν, οι βάρκες δε ζυγώνουν
ενώ στον άνεμο βοούν απόκοσμα τελώνια.

Στο γκρίζο φως της θάλασσας, στον ήχο του κυμάτου,
στη μέτρηση των πλεύσεων με το ανεμολόγιο,
η κόρη τον συνάντησε στη Σκάλα, στο Καρνάγιο,
στον Ταξιάρχη ευχήθηκε καλό του κατευόδιο.

Γερό, καλόχτιστο σκαρί ο Ταξιάρχης φεύγει,
κανείς δεν έχασε οργιά κανείς δεν θα κερδίσει
του ήλιου το χρυσόνημα που αρχόντισσες κεντάνε,
μα η καρίνα όργωνε ταξίδι για την Δύση.

Ντυμένη στα νησιώτικα εστέκουνταν στο βράχο,
της περηφάνειας φλάμπουρο της ομορφιάς γιορντάνι,
τ' αερικά επήραντη από το ακροβούνι,
τον Ταξιάρχη πρόφτασε στης Δύσης το λιμάνι.