شاخه های بی برگ
زخم های پاییز
در قلبها خواهد ماند تا بهار
این زمین ماست
زخمهای پاییز
قلب فرزندان
در دشتهای دور دور
تند بادهای پاییز
از کجا بیدار شدند
قلبها خاکستر
دستهای فرزندان خالی
ندارند جز اشک
زخم های پاییز
در قلبها خواهند ماند تا بهار
کوههای نقره ای زمستان
در غبار نقره ای
فریاد میزنند
زخم های پاییز
در قلبها خواهند ماند تا بهار
مادران گریه می کنند
قلبها خاکستر
تند بادهای پاییزی از کجا بیدار شدند
سینی طلایی ماه
روی کوه دور دور
در غبار طلایی
میخواند آهنگ رهایی
حسین شفیعی
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem