Ερωτική Κραυγή… Poem by THEODOROS MANTAS

Μέσα στις πιο δυνατές στιγμές που χαρίζουν του έρωτα οι φλόγες οι πορφυρές ακούς του απείρου τις σιωπές που αναβλύζουν τις μουσικές που φέρνουν των άστρων τα πουλιά που αφήνει της Αφροδίτης η ματιά σαν στο φιλί που δίνεις είναι μια λάβα μια πυρκαγιά που καίει σαν ηφαίστειο τα σωθικά και τότε θες να ανοίξεις τα φτερά να φύγεις να πας στου κόσμου τα πιο άγνωρα τα πιο μακρινά να γίνεις πυρ νότες και μουσική να γίνεις ήρεμος Νοτιάς και άγριος Βοριάς να γίνεις πέλαγο γλαυκό και κύμα ατίθασο ψηλό να αγγίξεις του ήλιου την καρδιά και του φεγγαριού την ομορφιά και πριν γίνεις ένα με το φως και το γιατί και με το Είναι του πιο εκεί,να πεις …έζησα τη ζωή.