Την ώρα του αποχωρισμού
το αγέρι ήτανε πικρό
το άρωμα του ρόδου γλυφό
και το φιλί... σαν τον πηλό.
Μνήμες γλυκές και αλμυρές,
άστρα λαμπρά και πυρκαγιές,
φώτα χοροί και αγκαλιές,
λόγια...των συννέφων οι φωνές.
Αισθήματα που έγιναν πληγές,
χάδια τρυφερά μα ήταν...χθες'
ορίζοντες σβησμένοι...μην κλαις'
ταξίδι που ζητά... άλλες ακτές,
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem