Πίσω Θα Γυρνάς Poem by THEODOROS MANTAS

Μες στην ερημιά...η μοναξιά
της νύχτας συντροφιά παλιά.
Αγέρι δροσερό την πολεμά,
τα άστρα κοιτά για να ξεχνά.

Οι ώρες μένουν σιωπηλές
όπως των ανθρώπων οι ψυχές
που ψάχνουν στους σκότους τις γωνιές
για όμορφες αξέχαστες στιγμές.

Ένα νυχτολούλουδο ξυπνά
μες στην απέραντη παγωνιά
δίχως να γνωρίζει το γιατί...
το κύμα που το έσπρωξε εκεί.

Είναι λαμπρός ο ήλιος της χαράς
και η άλμη κάτι που συναντάς.
Σαν χελιδόνι πάντα θα πετάς
και αν φεύγεις...πίσω θα γυρνάς.