ખબર નઈ, તને ગુમાન શેનું છે;
ફટ દઈને તુંમારા ગાલ પર તારો હાથ છાપી દે છે;
ઘરમાં, ગલીમાં, જાહેર સભામાંઉતારી પાડે છે.
તારી જીવદયાની વ્યાખ્યામાં હું ઢોર પણ નથી?
શું ઢોરને કોઈ બાંધીને મારે છે?
ચોપડે જ હું માણસ મટ્યો,
અને ચોપડે જ માણસ થયો.
ખબર નઈ તું કયા ચોપડાને માને છે કે
નથી માનતો પણ મારતી વખતે ઢોર માર મારે છે.
હું હવે નઈ કહું કે હું માણસ છું,
ખબર નઇ, પણ તું ક્યારે માણસ થઈશ?
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem