ఎందుకని? Poem by Thati pramod sai

కల ల ను కౌగిట్లో బంధించి కూర్చున్న
కాల గర్భం లో కలిసిపోకూడదని
నిర్ణయాలను నిర్జీవంగా గుండెలో దాచుకున్న
నిన్ను వీడి దూరంగా వెళ్ళ కూడదని
ప్రేమను పదిలంగా ప్రాణం లో పెట్టుకున్న
పీల్చే ప్రతి శ్వాస నిన్ను గుర్తు చెయ్యాలని
కదిలే ప్రతి ఆలోచనలో నిన్ను కలుస్తున్న
కనుమరుగయ్యే చివరి రోజు రాకూడదని
జారే ప్రతి కంటి నీటిని మౌనంగా మర్చిపోయా
జన్మలో నిన్ను మర్చిపోలేనని భయంతో
నువ్వు నన్ను కాదన్న ప్రతి క్షణం
నువ్వు నన్ను వద్దనుకున్నా ప్రతి నిర్ణయం
నన్ను నీనుండి దూరం చేసుండొచ్చు
నన్ను అంతలా వద్దనుకున్నా నీకు దూరం కాలేకపోతున్న
దహించే చేదు నిజాలు దరిచేరుతున్నా
ద్రవించే నా హృదయం నీ మీద ఎటువంటి విరోధాన్ని కోరడం లేదు ఎందుకని? ?
నీ సంతోషం లో నా సంతోషాన్ని వెతుకున్నందుకా ?
నీ కన్నీటి లో నా కన్నీటిని కూడా దాచుకున్నందుకా? ?
ఎందుకీ వింత ప్రణవ విలాపన...
ఎందుకీ వింత తెలియని క్షమాపణ...
కాల జల ప్రవాహం లా నీ కనులు నను మరిచినా
కాల జల సమూహం లో విహరించే జీవిగా నీ తో విహరిస్తూనే ఉన్నా
ఏ నాడు నువ్వు నన్ను తలవలేదు
ఏ నాడు నువ్వు నన్ను పిలువలేదు
కానీ నా మనసేందుకు నీ వెనక పరిగెడుతుంది
కానీ నా తలపేందుకు నీ దగ్గరే వేచి ఉంది
ఎందరో నన్ను చూసి నవ్వారు
ఎందరో నన్ను చూసి జాలి పడ్డారు
నాకే తెలియని ఈ వింత భావన
నాకే తెలియని ఈ వింత ప్రేలాపన
బహుశా నేను కేవలం నిన్నే ప్రేమించలేదనుకుంటా
బహుశా నీ భాదల్ని, నీ కోపాన్ని, నీ చీదరింపుని, నీ అసహ్యాన్ని, నీ లక్ష్యాల్ని, నీ ఇష్టాల్ని నాకంటే ఎక్కువగా ప్రేమించాననుకుంటా
అందుకే నీ కంటి నుండి రాలే ప్రతి నీటి బొట్టుని నా హృదయ
దోసిలిలో పట్టాలని అనుక్షణం ప్రయత్నిస్తున్న...
నిన్ను మరిపించే ముత్యాల మురిపేలను కలకాలం భద్రంగా నా చిరునవ్వులో దాచుకోవడానికి...