Χαρά Κραυγής Poem by THEODOROS MANTAS

Χαρά Κραυγής

Στην άκρη του καημού
δάκρυ θωρεί τη γη
και η μικρή διαδρομή
η μόνη επιλογή.

Γλιστρά... μοναχό,
διάφανο καυτό
και καίει το κορμί
και η ψυχή... βουβή.

Θολή πικρή στιγμή,
σαν ανοίγει μια πληγή,
που ο πόνος της ζητεί
στο χώμα να σβηστεί.

Να ήταν η φυγή
σαν άστρο φωτεινή
να λούζει στο λευκό
τον πόνο τον καημό.

Το σκότος της σιωπής
να ήταν χαρά κραυγής
πληγής γκρίζας ζωής
που ανέθαλλε στη γης.

Monday, December 16, 2019
Topic(s) of this poem: feelings
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
THEODOROS MANTAS

THEODOROS MANTAS

CHALKIDA
Close
Error Success