Ο Ακάλεστος Poem by Eugeniu Vacarciuc

Ο Ακάλεστος

Rating: 3.3

Έλα λίγο είπα κι'ήρθες
Τώρα τι να πώ..
Απ΄το κρύο ηλιαχτίδες πήρα
Απ'την ώρα μυστικό και μοίρα, στο βήμα της να με τραβώ
Σε βλέπω και σ'ακούω
Μα θέλω να ξες και εσύ
Πως στον ουρανό είμαι δούλος σου
Γι'αυτό μιλώ εδώ στη Γή
Μα μάθημα θα πάρω
Μαμά αν δε σιωπήσω
Μπαμπά σου'πα θα αλλάξω, θα κάνω!
Μα ακόμα ίσος με παιδί, στο μάλλον και στο ίσως
Ο κόσμος έχει Αλήθεια
Μα είναι ψέμμα στη δομή
Αίμα μεσ'τα παραμύθια
Χρώματα που'χει η ζωή
Έχω μάτια που τ'ακούω
Βραδυές μου σιγοτραγουδάν
Καρδιές που μου ζητάν
Να κλειδωθώ σ'ενα μπαούλο, να μην υπάρξει ποτέ κι άν
Καθημερικνά με πλέκω και κάθε μέρα σχέδον θέλω
Μεσ'το γέλιο είδα τέλος, το κλάμα με΄κανε γερό
Αχ γυναίκα μάνα μου
Με μπερδεύει ο καιρός τους
Αχ γυναίκα μάνα μου
Με ζωντανεύει ο θάνατος

Friday, July 28, 2017
Topic(s) of this poem: life
COMMENTS OF THE POEM

Ένα δυνατό ποίημα που οι στίχοι του ρέουν σα νερό ο ένας μετά τον άλλον, δυνατοί, ειλικρινείς, επώδυνα πραγματικοί, γεμάτοι συναίσθημα και νόημα, αγγίζουν τις χορδές του αναγνώστη. Πολύ καλό! ! Καλή συνέχεια! !

3 0 Reply
Georgios Venetopoulos 30 July 2017

Excuse me: Did you use an online translator and uploaded what the program gave you for a poem? Where is the original text in your language which is Romanian, I believe? I am sorry but whoever posted the above text does not speak Greek, sir.

0 5 Reply
Eugeniu Vacarciuc 30 December 2017

Oops, I do speak Greek

1 0
Georgios Venetopoulos 29 July 2017

Συγγνώμη: Χρησιμοποιήσατε κάποιο translator και αναρτήσατε αυτό που σας έδωσε για ποίημα? Το πρωτότυπο κείμενο, πού είναι?

1 7 Reply
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success