(α) Ηχοσ Poem by Maria Danoussi

(α) Ηχοσ

Με τα χρόνια μαθαίνω
Της σιωπής να διαβάζω
Τη γλώσσα
Σε λαβύρινθους σκέψης
Το νου μου ξεχνάω
Με το σώμα μου μόνο
Τη ζωή τη διαβαίνω

Μακρινό παρελθόν
Οι φωνές των ανθρώπων
Σε μιαν άλλη διάσταση
Ίσως να ηχούν
Μα εμένα τη σκέψη
Κατέχουν
Μόνο άηχα γράμματα

Υλικό είναι αυτά
Για σαθρά τεχνουργήματα
Μιας σταγόνας ξεστράτισμα
Ένα πείσμα ανέμου
Αρκούν
Να βυθίσουν σε σκότος
Το εφήμερο φως μιας ιδέας

Saturday, August 12, 2017
Topic(s) of this poem: reflection
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
When the night comes and your mind has a will of its own
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success