Μύριες φωνές, μύριες κραυγές,
αμέτρητες και οι ευχές
όσων αγαπούν το λευκό
που 'χειβλέμμα παιδικό.
Δρόμοι γεμάτοι βοή
αγάπη και συμμετοχή,
ταξίδι που 'ναι μακρινό
να γίνει αύριο εφικτό.
Και ότι είναι τώρα πικρό
και ότι είναι γκριζωπό
ένα νέο σαν άστρο λαμπρό
την άνοιξη θα φέρει εδώ.
Και θα ανθίσουν οι χαρές
και θα χτυπήσουν οι καρδιές
σαν σήμαντρα δίχως ενοχές
ανθός... δροσίζει τις ψυχές.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem