Ουράνιο Τόξο Poem by elena anastasiadi

Ελεύθερος
Να ζήσω
Μπορώ
Μόνο αν
Αναπνέω
Την δική τους εκπνοή.
Όμως
Αποφεύγω
Το ουράνιο τόξο.
Βάφτηκε γκρι
Βρήκα
Τον εαυτό μου
Αλλά
Είχα χαθεί
Τελικά
Τα φτερά μου
Ντύθηκαν
Αιματηρά αντί λευκά
Με σκοτώνουν
Γιατί δεν τους αρέσω
Διαφερω
Επειδή γεννήθηκα αλλιως
Εγω σιγοτραγουδω
Μα
Αυτοί κρίνουν
Ξανά και ξανά
Με αμφισβητούν
Καθώς
Με νοιάζει.
Δεν
Το αντέχω
Θα αλλάξω
Δεν
Με βλέπουν
Αλλά
Αυτός είμαι.
Αδύνατος χοντρός
Νέγρος ή λευκός
Γκέι μπάι στρέιτ
Χριστιανός ή μουσουλμάνος
Έλληνας ή μετανάστης
Αυτός είμαι
Θα φωνάζω.
Δυνατά
Με δάκρυα στα μάτια
Μέχρι να με δεχτούν
Πεθαινω
Δεν
Είμαι εγώ.
Με εγκλωβίζουν.
Δεν
Τους καταπολεμώ.
Ανοίγω την καρδιά μου
Μα
Με διαλύουν.
Και
Χαμογελώ.
Με πολύχρωμες πληγές
Πιο ζωντανός από ποτέ.

Και τώρα από κάτω προς τα πάνω.