Δύο Όψεις Poem by elena anastasiadi

Τώρα, όλα έχουν δύο όψεις.


Τέλος της αρχής.

Πού νομίζεις ότι πας;
Δεν γνωριζεις
Λες ότι ξέρεις
Ακόμα κι αν
Κανείς λαθος
Ομως
πρεπει να Ξεπερνάς κάθε όριο
Να νιώθεις έτσι, ξέρεις
δεν είναι καλό
Γιατι φοβάμαι μην χαθείς τελικα
Η καρδιά μου χτύπα δυνατά
Κάθε φορά που σε βλέπει
Ίσως να μην ειναι η αρχή γι'αυτό
Γράψε τέλος.
Δεν ξέρω αν πρέπει αλλά
Κάποτε θα μεινεις
Δεν θέλω.
Να φυγεις
Να μην σε ξαναδώ
Να μη σε ξανά αγγίξω
Θα τρελαθώ
Και μόνο στη σκέψη οτι
Εισαι κοντά.
Δεν νιώθω ότι
Ο κόσμος
Είσαι
Εσύ
Τρομάζεις;
Χρειάζεται να
Φεύγεις.
Μη
Νιώθεις.
Ο, τι
Είσαι
Είναι απαίσιο.
Ομως δεν σε μισώ,
Όχι.
Μπορώ,
Να ζήσω
Χωρις εσένα
Είμαι κενή.

Αρχή του τέλους.


Στάσου. Μη φύγεις, μη φεύγεις. Γυρνά και διάβασε το από το τέλος προς την αρχή.