- Καρφωμένες Λέξεις Poem by Georgios Venetopoulos

Πρέπει να ξέρεις πώς καρφώνονται οι λέξεις

σαν τα μαδέρια τις στεριώνεις μήπως φύγουν

κι όταν το κάρφωμά τους δεις και τ' αναμπαίξεις,

στον άνεμο σαν τις σακούλες καταλήγουν.


Απολωλή, στο διηνεκές, θα αρμενίζει

στο πέταγμα της λογικής - σαν το γλαρόνι

όταν ακάρφωτη η λέξη ξεστρατίζει

κι η ίδια η καταδίκη της θα τήν σβερκώνει.


Κι όταν η λέξη αυτή δεν μείνει στο καδρόνι

μονάχα αντίφασες θα συναντήσει στη ζωή της

τι κι αν την βρεις στην τραγωδία 'Αντιγόνη',

κι αν την θυμούνται ο Εμπειρίκος κι ο Ελύτης.


Δυό δυό οι πρόκες θα καρφώσουνε την λέξη

και τρεις και τέσσερις κι αν χρειαστεί και πέντε,

κι αν τα αερικά την πείσουνε να τρέξει

θα συλλαβίζει ανοησίες στον πουνέντε.


Μα όταν στην σανίδα καρφωθεί η λέξη

και βγάλει νόημα ωσάν Εσταυρωμένος

εκείνος που το παραλήρημα θ' αντέξει

για των Μουσών την ποίηση είν' ο χαμένος.


_Ο ποιητής κρίνεται καλός όταν δεν συγγράφει ανοησίες κι ακόμα καλύτερος, όταν δεν τις δημοσιεύει_