...Περιμένοντας... Poem by THEODOROS MANTAS

...Περιμένοντας...

Της μοναξιάς το παραθύρι
αγριεμένο αγέρι δέρνει
και της βροχής τα δάκρυα
χορεύουν στο γυαλί του.

Μια πυκνή ομίχλη
απλώνεται εμπρός,
ίδια η ψυχή της.

Ένα τσιγάρο τις νυχτιές
μια βουβή σκιά ανάβει
και η πολυθρόνα η διπλανή
…αδειανή και πικραμένη.

Κι ώσπου να γίνει στάχτη
η τελευταία σταγόνα της βροχής
κοιτά το παραθύρι
και εκείνη … περιμένει.

Wednesday, April 8, 2020
Topic(s) of this poem: feelings
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success