Ένα στέμμα, ένα βλέμμα, και ένα αστείο,
Δυο καρέκλες, δυό καθρέφτες, κ' αίμα γύρω.
Μάτια κλαίνε, δάκρυα καίνε, ψυχής μαρτύριο.
Ασέλγεια, πόνος, πάθος, στης σκιάς το βάθος,
Είναι αργά να δεις, που έκανες το λάθος.
Σε ταξιδεύει μ' ένα χάδι,
Απ' τον παράδεισο μέχρι τον Άδη
Το είδες με το πρώτο βλέμμα,
Η καρέκλα σου σαν στάζει αίμα.
Μη φοβάσαι να δεις, μη φοβάσαι να πεις
Τις χαρές αυτής της ζωής.
Μ' ένα μάτι μισό, και τ' αστέρι τρελού,
Ένα όνειρο ζεις, το χορό του γελωτοποιού.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem