Φλογερό Πέρασμα Poem by THEODOROS MANTAS

Πέρασμα φλογερό σπαρμένο με άνθη και μυρωδικά
φλόγες σπέρνεις στην καρδιά και την τοξεύεις στα ψηλά
ώσπου να έρθει η στιγμή που το ηφαίστειο θα εκραγεί
και πάνω σ' ένα χάδι τρυφερό θα λάμψει το σ' αγαπώ.

Φως είσαι χρυσό στον ουρανό σαν δαχτυλίδι ερωτικό
που το θαυμάζουν οι κορασιές σαν ξενυχτάνε τις βραδιές
κοιτώντας το γράμμα το κρυφό... της αγάπης το μυστικό
που μόνο για 'κείνες ομιλεί και για το δροσερό τους φιλί.

Ω! Μη λείψεις ποτέ από της νύχτας την αγκαλιά
και απ' των αιώνων και του χρόνου το ποτάμι που κυλά
γιατί θα σβήσουν οι στιγμές που ονειρεύτηκαν γενιές
πάνω σε καλοκαιρινές μαλαματένιες ακρογιαλιές.

Ταίρι της φωτιάς, της άνοιξης, της ευωδιάς και τη χαράς
ανάσα των τραγουδιών, δάκρυ των ρόδων των γιασεμιών
γίνε και απόψε των άστρων η κατάλευκη ψυχή
και σκόρπισε στην πλάση τον έρωτα ως την αυγή.