του Φεγγαριού Γωνιές Poem by THEODOROS MANTAS

Παλιές φωνές, αθώες ψυχές,
άστρα φωτεινά ή ξερά κλαδιά;
Συνάντηση μαγική ονειρική
ή ένα χώμα πάνω στη γη;

Δρόμοι ανοιχτοί, κλειστοί,
μακρινοί μα και κοντινοί,
με ρόδα κρίνους και γιασεμιά,
με αγκάθια, αίμα και καρφιά.

Έρημοι με οάσεις απατηλές,
ήλιοι με βάθος και κρυφές χαρές,
υπάρχουν μύριες επιλογές
και μάσκες μ΄ελπίδες φτωχές.

Αφηγήσεις λιανές ρηχές,
στηρίζουν γλυκές κραυγές,
ιστορίες μεγάλες τρανές
των ηρώων οι γενναίες ματιές.

Παλιές φωνές, αθώες ψυχές,
αμέτρητες οι γραμμές,
άλλες μαύρες σκοτεινές
άλλες του φεγγαριού γωνιές.