Agony Poem by RIC BASTASA

i. pag-agulo sa usa ka babaye nga uhaw kaayo sa gugma


ang imong hunghong sa akong dunggan
misuot sa mga ugat sa akong utok

ang imong ilong misusi sa kalibog sa akong mga buhok
sa tunga tunga sa atong paghingutas
mibutho ang kalaliman sa usa ka talagsaong himaya

'patya! patya! patya ko! ' miyama yama ka og bungat
nianang mga pulong nga sayod ko lahi ang ang imong buot ipasabot.

ii tubag sa lalaki nga dugay na usab nga wala magamit


ang imong mga dalunggan nagpangamay
sa akong mga hunghong
og ang imong mga buhok
morag mga kamot nga mibira kanako

mitugsoy ang akong ilong
og mikusog ang akong pagginhawa

gisuyop ko ang hangin
sa atong lawak sa pagbati ning gisaloan tang kaulag
mora akog buyog nga mobatog
kanimo og akong gihigop ang nektar
sa pula nga rosas nga anaa diha sa imong ngabil, sa imong dughan sa imong bilahan

nag-uros-uros ang akong gugma,
mibuhagay nga morag busay, og ikaw babaye
anaa sa akong ubos, sa akong tiilan, naligo, nagpauraray, miluhod kay nahinangop usab kanako

'Luyaha! Luyaha! Luyaha ko! '
maoy balos ko kanimo.
..............................................................................................