Als Een Wees Zijn Poem by Madrason .

En plots was ik beland
van uit het leven
van een nomade
een vrije soldaat
van het legioen
wat kon ik doen
ik voelde alles wat
mijn hart begeerde
en meer zelfs er
was niets om
over te gaan klagen
maar
daar kwamen alreeds
de wensen
haar grenzen
haar eisen
haar ouders
'de hele legitimatie'
van mijn
nietig bestaan
aan flarden geschoten
'Nee ' dat niet
want ik liet
haar gaan
in groot verdriet
en met een brandend gat
in mijn bloedende hart
verbleven we beiden
-ik vrees-
als een wees.

Madrason 27-aug 2013