Andal 17. Pasuram-11 Poem by Rajaram Ramachandran

பாசுரம்-11

கற்றுக் கறவை கணங்கள் பல கறந்து
செற்றார் திறலழியச் சென்று செருச் செய்யும்
குற்றம் ஒன்றில்லாத கோவலர்தம் பொற்கொடியே!
புற்று அரவு அல்குல் புனமயிலே போதராய்!
சுற்றத்துத் தோழிமார் எல்லாரும் வந்து நின்
முற்றம் புகுந்து முகில்வண்ணன் பேர் பாடச்
சிற்றாதே பேசாதே செல்லப் பெண்டாட்டி! நீ
ஏற்றுக்கு உறங்கும் பொருளேலோர் எம்பாவாய்.

PASURAM-11

"The milkmen milks cows,
Which have their calves.
Also fights the enemies
And destroy their powers."

"Blameless they all come out,
And you, girl, remain their pet,
Just like a snake in its pit
Your body also sounds fit."

"A peacock so beautiful,
Roams in the jungle,
You're like the same
In your body frame."

"We're at your door steps
As your close best friends
Chanting the Lord's name
Singing in praise of His fame."

"Oh you, our darling girl,
The reason you must tell
Why are you still sleeping
Without talking or moving? "

"What is the meaning,
If you're still sleeping,
Not caring for us all,
Nor minding our call."