Bakvisch Ego Poem by Madrason .

Centrifugerend om haar middelpunt
ach liefste liefst geen mens gegund
ga je stampen als een kind
zegt dat je door niemand wordt bemind
maar je bent toch een vrouw
aanwezig als een gebouw
het lijkt wel slechte seks
gedwongen door een heks
met al haar trukendozen
laat me even verpozen
oh nee, nu ben je boos
en vurig als een framboos
en zeker geen Fransoos
ik ken je nukken en je wegen
en lieve schat er is nu regen
en er komt geen zonneschijn
meer doorheen maar gemeen
ja de toon is vet gezet
vandaag is er geen pret
ach moeilijk kind, ach vrouw
ik lust je nukken rauw! M