We noemen de Berbers vaak erg barbaars
maar ook zo bij ons wordt cultuur erg schaars
we eren de teller van noemer niet meer
Klein Duimpje vergeet ooit zijn brood nog een keer
we dartelen voort op de lichtpuntjes beelden
alsof men ons hemels aan schermen ontsteelden
de bloemen geknakt en hun nekjes gebogen
en zo hebben wij dan ons zelf nog bedrogen
vergeet niet dat de zon en maan vrienden zijn
en dat er nog duizendeneen Medusa's bestaan
en als de zon straalt dan doet ze soms pijn
maar onder de maan, licht in duisternis
de helden die schreven ons soms sterren toe
ze werden de zoektocht naar schoonheid niet moe
en wat doen we nu om die schoonheid te eren
we stoppen welhaast met van schoonheid te leren! M
Wednesday, March 31, 2021
Topic(s) of this poem: culture,beauty,honor