Je gilde toen het licht uitging
en het grommen begon.
We wezen naar de gaatjes in het doek
dat het net sterren waren
en dat achter de schermen
de beesten veilig in kooien opgesloten zaten.
Die avond keek je omhoog
en veranderden de sterren in gaten.
Je dommelde in, enigszins onzeker
over het donker, de kooien erachter.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem