De Fotograaf Poem by Madrason .

De natuurmens
riep toen zijn wens
toe vang mijn ziel
niet in dat doosje; ...
Daar zakt hij dan
diep in Zijn kist
er bovenop een roosje
op naar het donkerst
uit zijn kamer
ah obscura
damocles de hamer
van het licht
even verpoos je
diafragma
van het 'vergezicht'
guillotine
gelatien
machine
lege muren
mee behangen
oneindig
en perfide
verlangend
naar die
ene shot
die je nooit
zult krijgen
het is gewoon
morbide
kom laat ons
nu maar zwijgen.


Madrason voor Sanne Sannes aug 2013