De Ommekeer Poem by Madrason .

De Ommekeer

Krabben we te vaak naar reden
zijn we dan zo ontevreden
hebben we de jeuk dan nodig
zijn we zelf zo overbodig
dat we pijn zo binnen laten
dat we levens aderlaten
een blik geeft je vriend genoeg
zal je op zijn handen dragen
ook als je er niet om vroeg
steunt hij je langs al je klagen;
krabben we te vaak naar reden
zijn we dan zo ontevreden
hebben we de jeuk dan nodig
zijn we zelf zo overbodig! M

Saturday, January 6, 2018
Topic(s) of this poem: self discovery,self harm
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Madrason .

Madrason .

waalwijk netherlands
Close
Error Success