Hier komen schimmen die als nimfen praten
badend in de mist van de verwachting
hier komen mensen van grote achting
om scheepjes mirre en kaarsjes aangestoken
en met een gedicht te water laten
waar nooit meer nog van gesproken
zonder aan baten te denken schenken ze
zonder te weten wat hen staat te wachten
zit men teder neder in verlegenheid
van god verlaten en zo ook van tijd
of Lohengrin hen ooit nog bevrijden zal
dit bal vol Muzen, dit vat vol van ambrosia
-de voorboden tot carnaval? ? -
"Ah"! ....... M
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem